Arakan'da Yaşananlara Tepkisizliğimiz!

Allah'ın Adıyla

Suriye iç savaşı ve içimizden çıkan işbirlikçiler bizlerde emperyalizm fobisine neden olmuş.

Sadece emperyalizme karşı değil bizimle aynı inancı paylaşmayan ve bizden olmayan Müslümanlara karşıda büyük bir güvensizlik, önyargı ve hayal kırıklığı içerisindeyiz.

Ancak bu durum hakkı ve batılı ayırmada, doğru bir duruş ortaya koymada maalesef bizleri yanıltmakta ve bir takım ön kabuller ve korkular nedeniyle yanlış hükümler vermekteyiz.

Batının aldığı pozisyona göre gündem belirlemekte ve onun belirlediği gündeme şüphe ve komplo teorileri ile karşılık vermekteyiz. Bize, kendimize ait olan sorunlarımızı, acılarımızı kendi aramızda dahi etkili bir şekilde gündemimize oturtamıyoruz. Bunun en büyük örneği de 3 yılı aşkındır Suud rejiminin katlettiği Yemen halkının acılarını, halen yeterince gündemimize alamamış olmamızdır.

Bunun bir nedeni halen sessizliğini koruyanlar için Yemen’de yeterli acıların yaşanmamış olması veya Yemen’in tamamen yıkılmamış olması olabilir. Ancak bizler 3-5 yaşlarındaki çocukların ölüm fotoğraflarını görerek tepki ortaya koymaya çalışanlardan değiliz. Mazlumların acılarını ve mazlumiyetlerini dert yapmak ve gündemimize almak için ana akım medyanın iznine de ihtiyacımız yok. Bu bir vicdan ve insan olma meselesi!

Arakan’da Müslümanlara yönelik katliam ve cinayetlere de aynı şekilde tepki göstermemiz ve gündemimize almamız ana akım medyanın izni doğrultusunda veya onun bu acıları önümüze servis etmesi ile doğru orantılı olamaz. Aksi takdirde ortaya koyduğumuz tepkiler de yine iktidar odaklarının izni ve çizdiği sınırlar içerisinde kalacaktır. Ve gerçekten zalimleri rahatsız eden ve zulmü var eden, devam ettiren yapılara karşı tepki ortaya koyulamayacaktır!

Ancak dünyanın farklı bölgelerindeki insanların çektikleri acıları bugünlerde bir takım siyasi gerekçeler üzerinden yarıştırmakta ve tepkilerimizi “ama” ile bitirerek insan yaşamını ve onurunu bölgesel senaryolara kurban etmekteyiz.

Arakan’da yaşanan zulmün Yemen’de yaşanan acıların üstünü örtmek için kullanıldığına inanarak Arakan’da  öldürülen çocuklardan daha çok işin siyasi gerekçeleri ve bölgesel komplo teorileri bizleri meşgul etmekte.

Türkiye’de iktidarın medyaya servis ettiği Arakan Müslümanlarının acıları bizlerin gündemine aylar öncesinden zaten girmişti. Müslümanların trajik ölüm resimlerinden , evleri ordu tarafından yıkılmış ve göçe zorlanan Müslümanların içler acısı hallerini görmeden kısacası “ kan görmeden” önce Arakan bizlerin gündemine girmiş bir meseleydi.

Ancak biz Arakan’da yaşananları ne kadar ciddiyetle takip ettik veya ne kadar etkili bir tepki oraya koyabildik?!

İktidarın kurban bayramı öncesi medyaya servis etmesi ile oluşan Arakan gündemine neden tamamen emperyalist bir tezgah ve bir CIA projesi olarak tepki göstermekteyiz?!

Dünyada yaşanan her olayı ve zulmü, mazlum olanlar bizden olmadıkları için şüphe ile karşılamak ve Suriye üzerinden oluşan emperyalist fobi yüzünden her acının altında bir siyasi gerekçe aramak ne kadar vicdani ve insani bir tepki olur?

Elbette ki Arakan’da yaşananları tamamen bir Budist-Müslüman savaşı görmek doğru değildir. Olayların ardında siyasi nedenler vardır. Ancak bu siyasi gerekçelerin ardında Rohingya Müslümanları değil Nobel ödülü almış zalim bir kadının başında olduğu Myanmar devleti bulunmakta.

İslam inkılabı rehberi İmam Hamaney başta olmak üzere tüm önde gelen alimlerimiz bu konuya insani ve vicdani bir tepki ortaya koyarak Arakan Müslümanlarına yönelik soykırımın durdurulması için çabalarken bizlerin halen “ ama orda CIA destekli Rohingna Kurtuluş ordusu var” bahanesine sığınmamız ve işin tamamen siyasi gerekçelerine odaklanmamız en başta insan hürriyetine ve canına verdiğimiz değeri gösterir.

Ne olursa olsun, Arakan’da yaşanan katliamların ardında ABD-Çin gerilimi veya enerji savaşları olsa dahi bizim önceliğimiz masum insanların yaşama hakkı ve hürriyetlerdir!

Eğer Yemen ‘deki katliamlara karşı dünyayı tepkisizlik ile suçluyor isek önce bizler Yemen’i kendi gündemimize ne kadar ciddiyetle alabildik ona bakalım. Neden Batının veya işbirlikçilerinin Müslümanların acılarını gündemlerine almalarını bekliyoruz?

Bu durumu sadece Myanmar üzerinden Arakan’da değil bizden olmayan diğer bölge halklarının acıları içinde geçerli.

Kürdistan’ın emperyalist bir tezgah olduğuna kendimizi kaptırıp, Kürt halkının temel hak ve hürriyetini görmezden geldiğimiz gibi…

Bölge halkları olarak Kürt halkının iradesini desteklemek yerine Kürdistanı tamamen bir İsrail projesi görmek belki bizlere daha cazip ve kolay geliyordur!

Biran önce emperyalist senaryolar korkusundan ve bizden olmayan insanların acılarına karşı duyduğumuz ön yargı ve şüphelerden kurtularak Kuran’ın bizlere tarif ettiği “mustazaf“ kavramından hareketle evrensel ilke ve değerler etrafında bulaşabilmeliyiz. Batının bizlere kendi acılarımızı servis etmesini beklemek yerine kendi gündemini oluşturan ve kendi halkına sahip çıkabilen bir ümmet bilincinde olmalıyız.

Ali Asgar Çabuk